Czesław Kwaśniak
- rzekomo "chrześcijańska" (sic!) twarz Konfederacji Korwina-Mikke
Dwukrotnie skazany z kodeksu karnego. Teraz dzięki zatarciu skazania - wskutek upływu określonego prawem czasu - może już kandydować do Sejmu i robi to w iście Mrożkowym stylu, zastępując w Konfederacji Kaję Godek.
 
Czesław Kwaśniak reprezentuje teraz rodziny chrześcijańskie na liście wyborczej Korwina-Mikke
 
Radny "Dyzma"
Spryt polityczny Czesława Kwaśniaka - toromistrza i spedytora kolejowego z podtarnowskiej wsi Borzęcin, określanego czasem mianem "małopolskiego Dyzmy", sprawił, iż już w 1998 roku został radnym Sejmiku Małopolskiego.
 
Był działaczem AWS, LPR, partii Marka Jurka, partii Kornela Morawieckiego - Wolni i Solidarni. Próbował także przykleić się do ruchu Kukiza. Niektórzy żartują, iż gdyby na Ziemi wylądowali Marsjanie, Kwaśniak pomalowałby twarz na zielono i przypiął do głowy antenki, by startować z ich listy do Sejmu. Dzisiaj - jako reprezentant enigmatycznego Zjednoczenia Chrześcijańskich Rodzin - jest "jedynką" na liście wyborczej KONFEDERACJI Korwina-Mikke w tarnowskim okręgu. Jego brat zaś od lat jest działaczem PSL-u.
 
Jak Kwaśniak chciał uniknąć odpowiedzialności?
Wydawało się, iż kariera polityczna Kwaśniaka zakończy się w maju 2003 roku, gdy został w Tarnowie zatrzymany przez policję za prowadzenie samochodu po pijanemu. Potem - jak donosiły media - "namawiał m.in. burmistrza Brzeska do ukręcenia sprawie łba, a dziennikarzowi lokalnego tygodnika obiecywał pomoc w zamian za odstąpienie od publikacji dotyczącej zdarzenia". Przez 20 miesięcy - dzięki zwolnieniom lekarskim - unikał odpowiedzialności za jazdę po pijanemu, nie stawiając się na kolejne wezwania sądu.
 
"Dyzma" traci mandat radnego
W 2005 roku tarnowski Sąd Okręgowy skazał w końcu prawomocnie ówczesnego radnego Kwaśniaka za jazdę pod wpływem alkoholu na pół roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na dwa lata. Dodatkowo orzekł wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na dwa lata. Jako osoba skazana Kwaśniak stracił wówczas mandat radnego.
 
Ponownie skazany!
Minęło zaledwie kilka lat i Czesław Kwaśniak znowu stanął przed sądem i ponownie został skazany. W 2013 roku - decyzją Sądu Okręgowego w Tarnowie - "małopolski Dyzma" - jako prezes klubu sportowego Okocimski KS Brzesko - za naruszenie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych - został skazany na miesiąc ograniczenia wolności i 20 godzin prac społecznych. Wykonanie kary sąd zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata.
 
Czesiek zastępuje Kaję Godek w Konfederacji
Teraz wygląda na to, że po opuszczeniu szeregów KONFEDERACJI przez Kaję Godek rodziny chrześcijańskie reprezentował będzie w tym ugrupowaniu Czesław Kwaśniak, który ma "walczyć o całkowitą ochronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci".  Zapewne wszystkie rodziny chrześcijańskie z radością przyjęły tę informację (sic!), zwłaszcza w tarnowskim okręgu wyborczym (od Tarnowa po Wieliczkę i Proszowice), gdzie Kwaśniak jest "JEDYNKĄ" na liście wyborczej Konfederacji.
 
Mrożek by się uśmiał
Warto dodać, iż z tej samej miejscowości Borzęcin pochodzi Sławomir Mrożek, który - mając na uwadze absurd opisanej tu sytuacji - zapewne miałby dzisiaj świetny materiał do swej kolejnej sztuki teatralnej...
 
P.S.
Kwaśniak mimo skazania może teraz kandydować do Sejmu, gdyż ze względu na określony prawem upływ czasu skazanie to uległo już zatarciu. Zatarcie skazania polega na tym, że po upływie określonego czasu osoba - pomimo wcześniejszego skazania - uznawana jest za niekaraną. Z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe, zaś wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych.
___________________________________
Nasze wakacje w najpiękniejszym miasteczku Austrii - Hallstatt oraz na włoskiej riwierze - w Rapallo, Portofino, Manaroli, a także Toskanii - w San Gimignano, Volterze, w sierpniu 2019
 
_____________________________________________
Nie głosuj na JEDYNKI !
Już w roku 2011 studenci i pracownicy uczelni (głównie krakowskiego Uniwersytetu Pedagogicznego) zorganizowali na Fecebooku akcję „Nie głosuj na jedynki”. Jednym ze współorganizatorów akcji był prof. Andrzej Piasecki z UP. Poparł ją także profesor Antoni Dudek. Studenci i naukowcy namawiali wówczas, by w wyborach nie głosować na liderów list, jako że „jedynki” swoją pozycję zawdzięczają wpływom w partii, a nie rzeczywistym osiągnięciom w działalności społecznej.
 
Pięć lat temu, przed poprzednimi wyborami do Europarlamentu akcję „Nie głosuj na jedynki” rozpropagował „FAKT”, pisząc m.in.: „Cwaniacy wyćwiczeni w partyjnych gierkach, dorobkiewicze i aroganci albo celebryci niemający pojęcia o polityce i pracy dla dobra państwa. Tacy ludzie wskutek wewnątrzpartyjnych przepychanek lądują najczęściej na pierwszych miejscach list wyborczych do europarlamentu. To miejsce daje największą szansę na to, by załapać się na pięć lat do europarlamentu i żyć wygodnie z bajońską pensją, licznymi przywilejami i widokami na sutą emeryturę. Oni nie zasługują na nasze poparcie. Nie popierajcie skompromitowanych polityków, lanserów i celebrytów, którzy za wszelką cenę po naszych grzbietach pchają się do Brukseli. Szukajcie na listach wyborczych osób, które mogą zasługiwać na zaufanie i dawać gwarancję tego, że będą w Parlamencie Europejskim pracować dla dobra Polski.”
 
W roku 2015 podobną akcję – NIE GŁOSUJ NA JEDYNKI – prowadziło stowarzyszenie OBURZENI, apelując do wyborców: „Nie akceptując … sposobu układania list wyborczych przez kacyków partyjnych, apelujemy o niegłosowanie na ustawionych na pierwszych miejscach na listach wyborczych kandydatów, niezależnie od Waszych sympatii politycznych. Dzisiaj w praktyce to wodzowie partyjni, a nie wyborcy dokonują wyboru posłów, namaszczając tzw. JEDYNKI jako liderów list wyborczych. Wyborcy nie mając szans na poznanie wszystkich kandydatów w ciągu zaledwie jednego miesiąca kampanii wyborczej na rozległym obszarze swego okręgu wyborczego, niejako automatycznie stawiają krzyżyk przy nazwisku pierwszego na liście, będąc jej zwolennikiem. W efekcie do parlamentu dostają się często miernoty i bezwartościowi klakierzy. Sprzeciwmy się dyktatowi wodzów partyjnych oraz liderów komitetów wyborczych i nie głosujmy na JEDYNKĘ, lecz tego kandydata, którego poznaliśmy dobrze i uważamy za uczciwego, inteligentnego i odważnego. Pokażmy gest Kozakiewicza kacykom partyjnym i komitetowym, którzy namaścili uległych im YESMENÓW, jako tzw. „liderów” list wyborczych”.
 
Słuszność apelu „Nie głosuj na jedynki” potwierdzili (chyba niechcący) obecni europosłowie Danuta Huebner i Michał Boni, którzy nie chcieli kandydować do PE, gdyż uważali, że zaproponowane im miejsca na liście wyborczej (czwarte i piąte) nie dają im gwarancji wyboru. Tym samym potwierdzili, iż obowiązująca w Polsce ordynacja wyborcza oznacza, że wyboru dokonuje wódz partyjny, decydujący o kolejności na liście, a nie wyborcy.
 
Teraz, przed kolejnymi wyborami do Parlamentu Europejskiego Ogólnopolski Komitet NIE GŁOSUJ NA JEDYNKI pisze z kolei: „Zwracamy się do wszystkich – niezależnie od sympatii partyjnych – którym leży na sercu dobro Polski, by nie głosowali na JEDYNKI, lecz tych kandydatów – niezależnie od miejsca na liście wyborczej – których poznaliśmy dobrze i którzy gwarantują skuteczne reprezentowanie polskich interesów w Parlamencie Europejskim. Zwracamy się do Was o rozpowszechnianie tego apelu w Intrenecie oraz w formie ulotek, plakatów, banerów, bilbordów w całej Polsce.
 
Ogólnopolski Komitet NIE GŁOSUJ NA JEDYNKI”
nie.glosuj.na.jedynki@gmail.com
tel. 601 255 849
__________________________
Zlikwidować Parlament Europejski
„A co takiego robi europoseł?
Walczy o równość płci, z homofobią, wymyśla przepisy
definiujące precyzyjnie, co jest owocem, a co warzywem.
Ustala procedury ekologiczne,
walczy o jedną wspólną ładowarkę do telefonów,
promuje szybki Internet, dba o prawa autorskie wielkich
wytwórni i korporacji, ustala limity prędkości na autostradach,
wprowadza opłaty za niesegregowanie śmieci, itp.
Tak, to wszystko kosztuje obywateli UE aż 7 mld zł rocznie”.
Jeden z ekspertów ds. UE
 
26 maja odbędą się kolejne wybory do Parlamentu Europejskiego. Czy jednak funkcjonowanie tego quasi parlamentu ma sens? Chyba jako jedyny kandydat do PE, Marek Ciesielczyk z Tarnowa zapowiada, iż jeśli zostanie europosłem, to jego pierwszym krokiem będzie wniosek o samolikwidację Parlamentu Europejskiego, który ma charakter pasożytniczy.  Co więcej, na podstawie art. 919 Kodeksu cywilnego Ciesielczyk złożył publiczne przyrzeczenie, iż wyplaci każdemu wyborcy 1.000 zł, jeśli nie dotrzyma przedwyborczych obietnic!
 
W artykule pt.: „Niepotrzebne wybory do niepotrzebnego parlamentu” na stronie Klubu Jagiellońskiego czytamy zaś m.in.: „ Parlament Europejski to zbędna instytucja, która nie rozwiązuje, a wręcz piętrzy problemy, z jakimi boryka się Unia”.
 
Bez Parlamentu Europejskiego UE będzie funkcjonować lepiej
 
Klub Jagielloński na pytanie: „Czy powołanie Europarlamentu i przeprowadzanie wyborów bezpośrednich posłów jest niezbędne do tego, aby UE realizowała interes obywateli państw członkowskich?” - odpowiada negatywnie, gdyż Parlament Europejski nie daje takiej gwarancji. Autor w/w artykułu słusznie zauważa, iż wystarczy, by legitymizację i kontrolę nad Unią Europejską zapewniały funkcjonujące przecież takie instytucje międzyrządowe, jak Rada Europejska (czyli szefowie rządów państw członkowskich) oraz Rada Unii Europejskiej (czyli ministrowie tych państw zbierający się w zależności od tematu rozważanej sprawy).
 
Ponad 700 eurodeputowanych można by więc wysłać do domu, gdyż są niepotrzebni do sprawnego funkcjonowania Unii Europejskiej. Można nawet rzec, iż utrudniają oni funkcjonowanie UE. Klub Jagielloński zauważa również, iż „królewskie pensje (europosłów)… wszelkie diety i udogodnienia”, a także dożywotnie, astronomiczne emerytury stwarzają wyśmienite warunki do powstania pasożytniczej grupy eurodeputowanych, która będzie do upadłego bronić istnienia Parlamentu Europejskiego.
 
Parlament Europejski jest instytucją zbędną także i dlatego, iż „Kluczowe funkcje ponadnarodowe pełnią bowiem dwie inne instytucje – Komisja Europejska oraz Trybunał Sprawiedliwości UE”. Komisja jest organem wykonawczym Unii Europejskiej, odpowiedzialnym nie tylko za bieżącą politykę, ale także mającą inicjatywę legislacyjną, zaś Trybunał Sprawiedliwości jest sądem orzekającym w sporach między państwami, instytucjami UE oraz między pierwszymi a drugimi. „Parlament Europejski jedynie niepotrzebnie wydłuża i komplikuje proces legislacyjny. Co więcej, poprawki PE do dyrektyw i rozporządzeń wynikają często z wpływów branżowych lobby”.
 
Ustawiczne „pielgrzymowanie” europosłów oraz obsługi PE wraz z tonami dokumentów pomiędzy Strasburgiem, Brukselą i Luksemburgiem, niepotrzebnie obciąża budżet Unii Europejskiej.
 
Jednak udział w wyborach do PE ma sens
 
Dlaczego wobec tego brać udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego? Klub Jagielloński odpowiada: „ … ponieważ jakakolwiek zmiana tej instytucji musi uzyskać przyzwolenie jej samej. Dlatego warto, aby politycy krytyczni tak wobec PE czy jego obecnego kształtu zabiegali o udział w wyborach.”. Frekwencja w wyborach do Parlamentu Europejskiego w Polsce jest dwa razy niższa niż do Sejmu. Jest to istotną wskazówką, jak krytyczny stosunek mają Polacy do tej instytucji. Jednak warto namawiać do udziału w wyborach.
 
Jeśli nie chcemy, by wzorem Wielkiej Brytanii inne państwa występowały z Unii Europejskiej, a ona sama nie przekształcała się coraz bardziej w zbiurokratyzowany, rachityczny twór, który nie będzie w stanie konkurować z Ameryką Północną i Azją, musimy gruntownie go zreformować. Dlatego ważna jest aktywność ludzi, którzy krytycznie oceniają obecny stan Unii Europejskiej.
_____________________________
Głębokie koryto Parlamentu Europejskiego
 
Jeden z byłych eurodeputowanych Marek Migalski w swojej książce "Parlament Antyeuropejski" opisał metody wyciągania potężnych pieniędzy z naszej, podatników kieszeni przez europosłów. Zdaniem Migalskiego w Brukseli funkcjonuje cały system 'legalnej korupcji'. Książka wydana została w 2014 roku, a więc prezentowane przez Migalskiego dane dotyczą okresu 2009 - 2014. W międzyczasie trochę się w PE zmieniło, ale pasożytnicza istota tej - w rzeczy samej – zupełnie niepotrzebnej instytucji pozostaje ta sama.
 
12 tys. euro czystego przychodu
 
Każdy członek Europarlamentu otrzymywał wówczas pensję miesięczną w wysokości ponad 7,5 tys. euro. Oprócz tego za każdy dzień pobytu w Brukseli czy Strasburgu dostawał ponad 300 euro diety. Dzięki temu można było miesięcznie dostać właściwie drugą pensję. W sumie więc do kieszeni posła wpływało miesięcznie ok. 12 tys. euro, czyli ok. 50 tysięcy złotych. Jak uzyskiwało się w/w dietę? Wystarczyło o dowolnej porze między godz. 7.00 a 22.00 wpaść na 10 sekund i złożyć stosowny podpis.
 
1,5 mln zł "zarabiają" na dojazdach
 
Każdy poseł mógł co tydzień przyjechać do pracy swoim samochodem. Dostawał za to zwrot w wysokości 49 eurocentów (2,1 zł) za każdy kilometr. Po odliczeniu kosztów paliwa na rękę za jeden taki kurs dostawał kilka tysięcy złotych. Jeśli więc ktoś zdecydował na początku kadencji, że będzie regularnie co tydzień dojeżdżał do pracy, na przykład z Warszawy, to zarobił w ciągu pięciu lat ok. 700-800 tys. zł. Sprytniejsi potrafili „wyciągnąć” nawet 1,5 mln zł!
 
Śpią w biurach, by zaoszczędzić
 
Diety powinny być wydawane na jedzenie i lokum do spania. By zaoszczędzić na wynajmie mieszkań, europosłowie wynajmowali jedno w kilka osób, a byli i tacy, których przyłapano na spaniu w biurach PE. "Biura w Brukseli składają się z dwóch pokojów - jeden jest przeznaczony dla asystentów i stażystów, a drugi dla MEP-a (czyli europosła). Ten drugi jest wyposażony w cały niezbędny sprzęt biurowy, ale także w łazienkę z prysznicem i kozetkę, na której spokojnie można się wyspać. To właściwie małe mieszkanie, więc rozumiem, że niektórych mogło kusić, by się tam od czasu do czasu przespać" - pisze Migalski.
 
Temu procederowi miały przeciwdziałać kontrole ochrony PE, które po 23.00 zaczynały obchodzić gabinety. Strażnicy pukali i sprawdzali, co dzieje się w pokojach, w których widać włączone światło. "Ale i na to nasi sprytni europosłowie znaleźli sposób - do drzwi wkładali po prostu klucze. Strażnik mógł się więc dobijać, ile tylko chciał. A zapewne w końcu odpuszczał, bo w sumie co mu zależy. A eurodeputowany? Może nad ranem był trochę pomięty i połamany spaniem przy biurku i słuchaniem strażniczego walenia do drzwi, ale jednak z diety nie wydał na nocleg ani złotówki, prawda?" - ironizuje b. europoseł Migalski.
 
Zarabiają też w weekendy w kraju
 
Oprócz pięciu diet dziennych w ciągu tygodnia eurodeputowanemu należały się również dwie diety podróżne: za poniedziałkowe dotarcie do PE i za piątkowe dotarcie do kraju w wysokości ok. 150 euro. W sumie więc w ciągu tygodnia z samych tylko diet można było uzyskać ponad 1,8 tys. euro. Jeśli dodamy do tego pieniądze, które można było otrzymać za dojazd autem, to za podróż główną (czyli w poniedziałek do Brukseli i w piątek do kraju) oraz za "brejka" w środku tygodnia doliczyć sobie można było ... 2 tys. euro! Podsumowując - oprócz normalnej pensji w wysokości ok. 6 tys. euro miesięcznie netto (po odliczeniu belgijskiego podatku) każdy poseł mógł (jeśli robiłby "brejki" samochodowe i kasował każdą dietę) zarobić miesięcznie dodatkowo... 8 tys. euro! To dawało razem 14 tys. euro miesięcznie! I to praktycznie bez siedzenia w Brukseli - bo wciąż albo w drodze, albo w domu.
 
Eurodeputowany mógł też – w czasach Migalskiego - zarabiać w weekendy w kraju, należał mu się bowiem ekwiwalent za wojaże po Polsce. Owszem, można odbyć 24 darmowe podróże samolotem oraz tyle samo pociągiem - i z tego nie ma nic prócz przyjemności podróżowania za darmo. Ale posłom przysługiwała również możliwość jeżdżenia po kraju autem. Za każdy przejechany po ojczyźnie kilometr dostawało się 49 eurocentów. Limit na tego typu podróże wynosił 24 tys. km rocznie.
 
Mogą przebywać w Warszawie i tu zaliczać diety
 
Regulamin PE pozwalał na otrzymanie dziennej diety także poza budynkiem Parlamentu, ale musiało to być związane z pełnieniem mandatu i udziałem w pracach parlamentu krajowego. "W polskich warunkach ów 'udział' ogranicza się do uczestniczenia w posiedzeniach sejmowych i senackich komisji ds. Unii Europejskiej. Można więc, zamiast siedzieć w Brukseli, spokojnie przebywać w Warszawie i tam zaliczać diety" - pisze Migalski.
 
Dotyczyło to jednak tylko tych eurodeputowanych, którzy mieszkali poza Warszawą. Warszawiacy też mogli uczestniczyć w posiedzeniach, ale diet nie dostawali. "Z tego też powodu kilku z nich wyprowadziło się ze stolicy. Choć powinienem uściślić - niezupełnie wyprowadziło, po prostu zameldowali się gdzie indziej. Na marginesie - kiedy jeszcze można było dostawać kilometrówkę za dojazdy do Brukseli nieograniczoną do tysiąca kilometrów, ale liczoną od miejsca zamieszkania, jeden z polskich MEP-ów, mimo że mieszka w Warszawie, zameldował się aż pod wschodnią granicą. Dzięki temu mógł naliczać kilometry prawie od Białorusi" – zdradza b. europoseł Migalski.
 
"Diety sejmowe są o tyle przyjemne, że rzeczywiście można 'wyskoczyć' na zaledwie kilka godzin do sejmu, a większość czasu spędzać wśród bliskich i znajomych. Po posiedzeniu mogą przecież przejść się sejmowymi korytarzami i udzielić kilku wywiadów (z zadowoloną miną, bo zarobili właśnie tyle, ile część dziennikarzy zarabia w tydzień czy dwa)" – czytamy w książce „Parlament Antyeuropejski”.
 
Europosłowie są dojnymi krowami, ssanymi przez aparaty partyjne
 
Największą kasą do całkowitej dyspozycji europosłów, choć bezpośrednio do nich nienależącą, było ponad 20 tys. euro na asystentów i ponad 4,5 tys. euro na biura (kwoty miesięczne). Każda partia "zabierała" jednak swojemu europosłowi dużą część ludzi i pieniędzy, zauważa w swojej książce Migalski..
 
"Właśnie z tego powodu niektórzy polscy eurodeputowani nie są w stanie powiedzieć, ilu mają asystentów lub biur poselskich. Bo większości 'swoich' pracowników nie widzieli na oczy, a o istnieniu 'swoich' biur poselskich dowiadują się z mediów. Mechanizm jest banalnie prosty - MEP podpisuje fikcyjne umowy o pracę z jakimiś ludźmi, którzy tylko formalnie są jego asystentami, a w rzeczywistości pracują na rzecz partii-matki lub poszczególnych polityków lokalnych w regionie. Podobnie dzieje się z pieniędzmi na biura: jakiś lokalny poseł wywiesza na swoim biurze tabliczkę, że jest to także biuro europosła, i w ten sposób może za darmo, czyli za pieniądze od MEP-a, zajmować ten lokal.
 
Eurodeputowani są więc dojnymi krowami ssanymi przez aparaty partyjne i w rzeczywistości mają po 2-3 asystentów. To dlatego ich działalność jest taka skromna - bo nie mają do dyspozycji (jak wynikałoby z oficjalnych dokumentów) 80 tys. zł na płace dla zatrudnionych przez siebie osób, ale na przykład zaledwie 20 tys." – ujawnia Migalski.
 
"Można zatrudnić kilku kolegów i razem przez pięć lat mile spędzać czas"
 
Ilu właściwie asystentów mógł mieć każdy eurodeputowany? "Odpowiedź nie jest łatwa, bo zależy to od samego europosła (i - jak już napisałem - jego partii). Podobno jeszcze kilka lat temu nic nie regulowało swobody eurodeputowanych i zdarzył się taki, który za całą sumę (wówczas ok. 15 tys. euro) zatrudnił jedną osobę, Przypadkiem była to jego... żona! Potem weszły przepisy, które uniemożliwiały czy raczej utrudniały angażowanie osób spowinowaconych lub krewnych" – pisze b. europoseł.
 
Zaraz jednak dodaje: "Nikt nie kontroluje i nie sprawdza, kogo zatrudniamy i co ten ktoś robi. Nic nie stoi na przeszkodzie, by zatrudnić kilku kolegów i razem przez pięć lat mile spędzać czas, zarabiając naprawdę godne pieniądze. Jeśli już oddamy, co cesarskie cesarzowi (czyli szefowi partii), to z kwotą, która z 80 tys. miesięcznie na asystentów nam pozostanie, możemy poszaleć i nikt nam nic nie powie" - konkluduje Migalski.
________________________
Czy Polsce opłaca się być członkiem Unii Europejskiej?
 
Po pierwsze – zlikwidować Parlament Europejski
 
„Nasza struktura gospodarcza w chwili obecnej jest analogiczna
do struktury krajów pokolonialnych i
w zasadzie można powiedzieć, że Polska jest neokolonią. (…)
W obliczu coraz mocniejszych tendencji sfederalizowania
Unii Europejskiej grozi nam pozbawienie
wolności i niezależności typu politycznego”.
 
Prof. Witold Kieżun
 
 
Prof. Witold Kieżun, fot. Wikipedia,
profesor nauk ekonomicznych, wykładał zarządzanie
m.in. na Temple University w Filadelfii,
na Uniwersytecie w Montrealu, pracował dla ONZ,
uczeń Tadeusza Kotarbińskiego, żołnierz Armii Krajowej,
uczestnik Powstania Warszawskiego, więzień sowieckich łagrów.
 
 
 
 
Eurorealiści powinni zreformować rachityczny twór – UE
 
Budżet Unii Europejskiej na lata 2021-2027 będzie ostatnim, w którym Polska będzie otrzymywać z Brukseli więcej pieniędzy niż tam wpłacać. Od roku 2018 nasz kraj więcej będzie dawać do brukselskiej kasy w formie składki niż stamtąd brać – zauważył niedawno, słusznie, eurodeputowany Ryszard Czarnecki. Czy to jednak oznacza, iż dotychczas członkostwo Polski w Unii Europejskiej faktycznie cały czas opłacało się nam finansowo?
 
Tak jak nie można od ćwierćwiecza zmienić obowiązującej obecnie w Polsce „najgłupszej na świecie ordynacji wyborczej” (prof. Zbigniew Brzeziński) na większościową poprzez zbieranie podpisów pod petycjami w tej sprawie czy też demonstracje, lecz jedynie poprzez wejście zwolenników jednomandatowych okręgów wyborczych do Sejmu i zmianę obecnego systemu politycznego w wyniku parlamentarnego głosowania, tak nie można będzie zmienić pozostawiających Europę w tyle (za Azją i Ameryka Północną) zasad funkcjonowania Unii Europejskiej - bez wejścia eurorealistów do wnętrza tego rachitycznego tworu (w tym także do Parlamentu Europejskiego).
 
Albo uda się sprawić, iż Unia Europejska będzie skutecznie konkurować z Azją i Ameryką Północną, czyli – uda się ograniczyć jej istotę wyłącznie do wolnego przepływu ludzi, towarów, kapitału i usług, albo – jeśli okaże się to niemożliwe - po Brexicie kolejne państwa będą występować z tego dzisiaj dziwacznego, zbiurokratyzowanego do granic wytrzymałości i coraz bardziej odczuwalnie zniewalającego nas tworu, ograniczając się np. tylko do przynależności do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i strefy Schengen?
 
Niebieskie tablice propagandowe
 
26 maja odbędą się wybory do Parlamentu Europejskiego, który mimo większych niż na początku swego istnienia kompetencji, ciągle jest instytucją, która nie ma większego znaczenia w UE. Kluczowe decyzje zapadają gdzie indziej – patrz np. artykuł: Patrz np. artykuł na stronie Klubu Jagiellońskiego pt.:: „Niepotrzebne wybory do niepotrzebnego parlamentu”,
https://klubjagiellonski.pl/2014/05/21/musialek-niepotrzebne-wybory-do-niepotrzebnego-parlamentu/
 
Polska jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004 roku. Dzisiaj prawie przy każdym rowie na wsi, na każdej ścianie w mieście uprawiana jest propaganda pronijna w postaci niezbyt estetycznych i zazwyczaj pasujących do otoczenia niczym przysłowiowy kwiatek do kożucha niebieskich tablic, przygniatających czytelnika (o ile w ogóle je ktoś czyta?) liczbami, które mają świadczyć o wyjątkowej szczodrości UE wobec Polski. Powoli Polacy zaczynają jednak zauważać, iż nasze członkostwo w Unii Europejskiej bynajmniej nie oznacza samych korzyści. Niektórzy pytają nawet, czy nam się jeszcze w ogóle opłaca być członkiem UE?
 
Jaka jest prawda? Polska od pewnego czasu traci na członkostwie w Unii Europejskiej
 
Ciekawe zestawienie zysków i strat, wynikających z naszego członkostwa w UE znaleźć można na stronie www.tomaszcukiernik.pl Według zaprezentowanych tam danych Polska zyskała w latach 2007 – 2013 ok. 91 miliardów euro dotacji unijnych. Jednak w tym samym czasie nasz kraj wpłacił do kasy UE składki w wysokości 22,6 mld euro, koszt całej biurokracji obsługującej proces starania się o te dotacje (np. koszt utrzymania różnych agencji, części urzędów marszałkowskich, doradców etc.) wyniósł w ciągu tych lat ok. 6,5 mld euro, koszt przygotowania wniosków, które zostały przyjęte to 13,5 mld euro, zaś koszt przygotowania wniosków odrzuconych – 16 mld euro, prefinanowanie projektów kosztowało nas w sumie 12 mld euro, zaś współfinansowanie ze środków publicznych – 16,3 mld euro, a ze środków prywatnych – 19,9 mld euro.
 
Tak więc suma polskich wydatków, związanych z pozyskiwaniem unijnych dotacji w latach 2007 – 2013 to ok. 106,8 mld euro. Straciliśmy więc na tym 15,8 mld euro! Oznacza to, że każdy Polak dopłacał do „pomocy” unijnej 238 zł rocznie. Pamiętać przy tym należy, iż nie wszystkie przyznane nam dotacje unijne zostały wykorzystane. Faktyczny bilans jest więc dla Polski jeszcze bardziej niekorzystny.
 
Dodać także trzeba, że otrzymując unijne dotacje, gminy zadłużają się i ponoszą dodatkowe koszty z tytułu obowiązku spłaty odsetek od kredytów. Na uwadze musimy również mieć i to, że samo przygotowanie Polski do integracji kosztowało nas ok. 25 mld złotych (np. dostosowanie polskiego prawa do unijnego etc.). Nasz bilans rzeczywisty pogarszają dodatkowo kary nakładane na Polskę przez Unię Europejską np. z powodu niestosowania się do unijnego prawa itd., a pamiętać przy tym należy, iż rynek unijny regulowany jest przez ponad 1600 dyrektyw i ponad 600 rozporządzeń.
 
Także podziemnatv.pl ocenia negatywnie nasz bilans. Jeśli w latach 2014 – 2020 otrzymamy z kasy unijnej ok. 300 mld zł, to same składki będą nas kosztować ok. 120 mld zł. Gdy do naszych wydatków dodamy to, o czym była mowa wyżej, bilans nie będzie dla nas tak korzystny, jak się nam wmawia. Podziemnatv.pl oblicza, że cały okres członkostwa (od 2004 do 2012) mógł nam przynieść w sumie co prawda ok. 240 mld zł unijnych dotacji, ale np. obsługa polskiego długu w tym czasie kosztowała nas znacznie więcej, bo aż 310 mld zł! Oczywiście sumę dotacji należy – tak jak to zrobił Cukiernik – pomniejszyć o koszty ich uzyskania. Autor ten obliczył, iż w latach 2007 – 2013 Polska dokładała do unijnego „interesu” ok. 2 miliardy euro rocznie!
 
Polska jest rzeczywiście unijną neokolonią
 
Miało być tak pięknie: wolny przepływ ludzi, towarów, kapitału i usług, a skończyło się na neokolonializmie unijnym. Tak naprawdę za dotacje Unia Europejska – jak słusznie twierdzi prof. Witold Kieżun – kupuje naszą suwerenność (dyktuje nam np., ile możemy produkować mleka, ile dwutlenku węgla itp.).
 
Unia płaci tylko za to, co uzna za stosowne. UE wymusza za pomocą dotacji naszą uległość, uzależnia nas od siebie prawie całkowicie (np. firma, która otrzymała unijną dotację, nie może zmienić typu produkcji, na który ją dostała). Jak słusznie zauważa dalej Cukiernik – inwestycje dotowane przez UE są bardzo często nietrafne (np. lotniska w Hiszpanii, czy termy w Polsce w miejscu, gdzie nie ma w miarę dostępnych ciepłych wód). Najczęściej beneficjentami pomocy unijnej są samorządy lub instytucje państwowe, a – jak wiadomo od stuleci – sektor publiczny jest dwa razy droższy niż prywatny przy wykonywaniu tych samych zadań. Nie mniej ważnym argumentem jest to, iż dotacje opóźniają proces inwestycyjny, generują nieuczciwą konkurencję dla bardziej przecież wydajnego sektora prywatnego i są korupcjogenne.
 
Eurorealiści powinny spróbować wziąć udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego, by także od środka spróbować zmienić niewydolny gospodarczo, niesprawiedliwy finansowo, zniewalający politycznie czy w ogóle kulturowo - system. Warto mieć w pamięci powyżej zaprezentowane dane liczbowe, gdy 26 maja będziemy wrzucać kartę do urny wyborczej.
___________________

Dr MarekCiesielczyk
Skrytka pocztowa 40,  33-100 Tarnów 1
Tel:+48 601 255849, dr.ciesielczyk@gmail.com
patrz także:
https://www.instagram.com/marekciesielczyk/
https://twitter.com/dr_ciesielczyk
www.oburzeni.pl
www.prawdemowiac.pl
http://www.uczciwosc.org.pl/

Kliknij na zdjęcie powyżej, by zobaczyć wywiad telewizyjny z Ciesielczykiem nt. polskiego bieguna korupcji.
Dlaczego warto poprzeć OBURZONYCH - wywiad dra Ciesielczyka dla Radio FAMA:
 
 
 
Dlaczego Polska nie jest państwem demokratycznym, sprawiedliwym, jak rozbić panujący od 20 lat układ władzy, dlaczego Ciesielczyk jest najlepszym kandydatem na Prezydenta Tarnowa (obecny prezydent, podejrzany o korupcję, trafił za kratki) - spotkanie dra Ciesielczyka z mieszkańcami Tarnowa 11 listopada 2013. Kliknij na obrazek powyżej, by wejść na relację filmową z tej prelekcji.
 
Zobacz film z wręczenia dr.Ciesielczykowi jednego z nawyższych odznaczeń państwowych - Krzyża Wolności i Solidarności, którym został uhonorowany na wniosek Prezesa IPN przez Prezydenta Polski za walkę o wolną Polskę w czasach PRL-u - kliknij myszką na zdjęcie powyżej.
 
Dr Ciesielczyk pierwszy pokazał przed kamerami w USA donosy TW BOLKA - patrz film poniżej:
 
 
 
Kliknij myszką na zdjęcie powyżej, a zobaczysz relację filmową TVP Polonia z wykładu dr. Marka Ciesielczyka w Chicago w 2009 roku, w którym wzięło udział ponad 600 osób!
 
Zobacz film z wykładu dr. Marka Ciesielczyka w Los Angeles w lutym 2013 roku, klikając myszką na zdjęcie powyżej.
 
Zobacz relację filmową z wykładu dr. Marka Ciesielczyka w Phoenix, w Arizonie w styczniu 2013 roku, klikając myszką na zdjęcie powyżej.
 
W lutym 2013 dr Marek Ciesielczyk został uhonorowany - obok obecnego premiera Szkocji Alexa Salmonda nagrodą BRAVEHEART (WALECZNE SERCE) „za niezłomną walkę o demokrację, wolność i prawdę" jako redaktor naczelny pisma i portalu PRAWDĘ MÓWIĄC - klikając na zdjęcie powyżej, obejrzysz relację filmową z wręczenia tej nagrody.
 
 
 
Kliknij myszką na zdjęcia poniżej:
 
Kliknij myszką na obrazek poniżej:
 
 
Twórca tarnowskiej "Białorusi Samorządowej" - Przewodniczący Rady Miejskiej w Tarnowie Grzegorz Światłowski - kliknij myszką na obrazek oraz na film poniżej
 
 
Prezydent Tarnowa, Ryszard Ś. został aresztowany przez ABW 27 września 2013, podejrzany o korupcję. Kliknij myszką na zdjęcie, by otworzyć artykuł i film na ten temat.
 
Ten bilbord "Prawdę mówiąc został zasłonięty po kilku tygodniach. Kliknij na to zdjęcie, a wejdziesz na film nt. cenzury na ulicach Tarnowa
 
Obradująca 7 października 2013 Rada Miejska w Tarnowie całkowicie się skompromitowała, nie ogłaszając referendum w sprawie odwołania aresztowanego przez ABW i podejrzewanego o korupcję przez prokuraturę prezydenta miasta Ryszarda Ś. Kliknij myszką na zdjęcie wyżej (na którym jest M.Ciesielczyk na sesji), by otworzyć artykuł na ten temat.
 
__________________________
Jak obalić absurdalny, niesprawiedliwy system w Polsce - zdaniem Ciesielczyka i innych uczestników ruchu OBURZONYCH - patrz: film niżej:
Skandaliczne wypowiedzi radnych po sesji 24.10.2013 - po przedłużeniu aresztu prezydenta Tarnowa Ryszarda Ś. - patrz film niżej:
 
Dlaczego nie warto głosować na żadengo z obecnych radnych tarnowskich - przerażająca impotencja Rady Miejskiej po aresztowaniu Prezydenta Tarnowa
Sz.P.  v-ce Premier Jarosław Gowin

Szanowny Panie Premierze,

Pragniemy wyrazić nasze oburzenie z powodu powołania do Zarządu Grupy Azoty p. Grzegorza Kądzielawskiego, szefa Pana gabinetu politycznego, który nie miał nigdy nic wspólnego z przemysłem chemicznym.

Tę nominację można odbierać jako kontynuację modelu awansu a'la Misiewicz. Mieszkańcy Tarnowa mogą zaś w tym kuriozalnym awansie widzieć sposób na zasilenie kieszeni p. Kądzielawskiego jako przyszłego kandydata PIS-u na Prezydenta Tarnowa.

Protestujemy przeciwko takiej formie potencjalnego finansowania kampanii wyborczej Pana formacji politycznej z kieszeni podatników polskich.

Z poważaniem.
 
Dr Marek Ciesielczyk
v-ce Przewodniczący stowarzyszenia Oburzeni,
radny Rady Miejskiej w Tarnowie,

tel. 601 255 849, dr.Ciesielczyk@gmail.com
______________________________________________________________
 
 
Trzy najlepsze uczennice z Tarnowa - Justyna, Lilianna i Dominika spędzą wakacje na Florydzie dzięki Polonii amerykańskiej, radnemu Ciesielczykowi i Prezydentowi Ciepieli - patrz wyżej, gdy klikniesz na zdjęcie, powiekszysz je.
Turystyczna wersja mojej wyprawy do Kanady i USA w maju/czerwcu 2017 - trasa: Vancouver-Seattle-Tacoma-Edmonton-Calgary-Toronto-Brampton:
 
Kongres Zjednoczeniowy Środowisk Pozaparlamentarnych - Warszawa, 10 czerwca 2017, na którym - z inicjatywy Oburzonych - wystartowała nowa partia o nazwie: OBURZENI, ANTYPARTIA, JESZCZE POLSKA... - która jest najlepsza?
 
 
 
Wykłady dra Marka Ciesielczyka w maju - czerwcu w Vancouver, Tacomie, Edmonton, Calgary, Toronto, Brampton, w czasie których ujawnił nazwiska kolejnych kapusiów polonijnych SB w Kanadzie i USA - patrz filmy niżej - część 1 i 2:
 
 
 
Pogodnych Świąt Wielkanocnych
życzy Marek Ciesielczyk z rodziną 
+ film z urodzin na Wyspach Zielonego Przylądka - niżej:
 
 
Od Teksasu i Kolorado, przez Newadę do Florydy

Na przełomie stycznia i lutego 2017 w Dallas, Houston, Denver, Las Vegas, Pompano Beach (k. Miami), Venice i St. Petersburg (k. Tampy) miały miejsce kolejne wykłady dra Marka Ciesielczyka pt. „Czy polonijni agenci SB będą deportowani z USA?”.
 
Marek Ciesielczyk jest autorem książki pt. „Polonijni agenci Służby Bezpieczeństwa”. Poniżej relacja filmowa z wykładów oraz – jako swego rodzaju dodatek – relacja o charakterze turystycznym, a także artykuł na temat Marka Ciesielczyka pt: „Partyzant z Tarnowa”, który ukazał się w tygodniku „Najwyższy Czas” i najnowsze felietony Ciesielczyka w „Gazecie Krakowskiej”.
 
 
 
___________________________________________________________
 
POLSKA
* Szczegółowy program - jak stworzyć nowy, ogólnopolski ruch bez dużych pieniędzy i dostępu do mediów - patrz podstrona "PROGRAM".
TARNÓW
* Co zrobić, by w Tarnowie żyło się lepiej, jak odsunąć od władzy nieudolnych biurokratów, którzy dziś rządzą Tarnowem, kto na prezydenta, a kto na radnego, jak stworzyć naprawdę niezależną listę wyborczą - patrz podstrona "TARNÓW".
POWIAT TARNOWSKI
* Jak zapewnić powiatowi tarnowskiemu rozwój, kogo wybrać na radnego powiatowego, dlaczego nie warto głosować na obecne władze - patrz podstrona "POWIAT TARNOWSKI".
___________________________________________________________
Dlaczego Polska nie jest państwem demokratycznym, sprawiedliwym, jak rozbić panujący od 20 lat układ władzy, dlaczego Ciesielczyk jest najlepszym kandydatem na Prezydenta Tarnowa (obecny prezydent trafił za kratki i jest oskarżony o korupcję) - o tym mówił na spotkaniu z mieszkańcami Tarnowa 11 listopada 2013 dr Ciesielczyk. Kliknij na obrazek obok, by wejść na relację filmową z tej prelekcji.
Sed pede ullamcorper amet ullamcorper primis, nam pretium suspendisse neque, a phasellus sit pulvinar vel integer.
______________________________________________________________
Po 20 latach przemian Polska nie jest państwem demokratycznym, a istniejący skorupowany system sprawia, że w każdej dziedzinie życia dominuje nieprawiedliwość. Znaczna część polityków (od radnego i wójta - po posła i ministra) to ludzie nieuczciwi i mało inteligentni, których astronomiczne zarobki (po kilkanaście tysięcy złotych miesięcznie) są całkowicie nieuzasadnione.
1. Polska ma "najgłupszą na świecie" - jak ją określił znany amerykański politolog - ordynację wyborczą, która pozbawia obywateli połowy praw wyborczych, gdyż nie możemy być wybierani, jeśli nie zaakceptuje nas na jakiejś wyborczej liście kacyk partyjny. To nie my wybieramy, za nas wybierają partie polityczne.
2. Referendum, dzięki któremu obywatele współrządzą w innych naprawdę demokratycznych państwach, jest w Polsce fikcją, gdyż musi się na nie zgodzić Sejm, choćby żądało go nawet 20 milionów Polaków.
3. System prawny oraz znaczna część sędziów i prokuratorów nie gwarantuje nam sprawiedliwości.
4. Nie ma w Polsce wolności słowa, a większość mediów mówi nieprawdę, zaś system oświaty nie gwarantuje naszym dzieciom rzeczywistej edukacji.
5. Zaledwie 3% społeczeństwa może żyć w dobrobycie, a pozostali skazani są albo na nędzę lub ustawiczne problemy fiansowe.
6. Nie funkcjonuje system ochrony zdrowia, a część społeczeństwa (np. ludzie starsi) skazani są na ekonomiczną eutanazję, gdyż nie stać ich na lecznie.
7. Fatalna infrastruktura - drogi, koleje, linie lotnicze kojarzą się z rzeczywistością krajów "Trzeciego świata".
8. Naród polski wymiera, gdyż antyrodzinna polityka kolejnych rządów doprowadza do tragicznie niskiego przyrostu naturalnego i powszechnej emigracji Polaków.
9. Polski samorząd, zwłaszcza tzw. "Polska powiatowa" zniewolona jest przez korupcję, tonie w nepotyźmie, niekompetencji i sparaliżowana jest zastraszeniem zwykłych obywateli przez lokalne władze, zastyga w maraźmie.
 
kliknij myszką na obrazek
 
Czas najwyższy zorganizować się oddolnie i stworzyć radykalny ruch, który zmiecie ze sceny politycznej ludzi, którzy nami manipulują, którzy nas oszukują, którzy nas okradają w świetle dziennikarskich lamp błyskowych. Zamiast szczegółowego programu wyborczego (który nigdy nie był realizowany przez przejmujące władzę partie) lepiej zaproponować swego rodzaju guidelines:

1. zmiana ordynacji wyborczej na większościową z jednomandatowymi okręgami wyborczymi, co zagwarantuje wybór faktycznie dobrze poznanych przez wyborców kandydatów i ich późniejszą kontrolę przez wyborców, uczynienie z referendum realnego sposobu obywatelskiego wpływania na ważne decyzje w państwie i gminie,
2. reforma polskiego wymiaru (nie) sprawiedliwości – m.in. powszechne wybory sędziów i prokuratorów, kadencyjność sędziów, faktyczna odpowiedzialnośc sędziów za błędne decyzje, wprowadzenie - wzorem anglosaskim - ławy przysięgłych,
3. drastyczne ograniczenie biurokracji (np. w Polsce aż 4 ministerstwa „zajmują się” gospodarką, a w Gabonie Unia Europejska – a więc także podatnicy polscy – utrzymuje aż 27 ambasad!), przeznaczenie zaoszczędzonych w ten sposób środków finansowych na podwyższenie najniższych zarobków, emerytur i rent,
4. racjonalna i efektywna walka z naprawdę istotnymi formami korupcji, w którą zaangażowani są wysocy funkcjonariusze państwowi i potężne firmy,
5. monitorowanie opłacalności naszej przynależności do Unii Europejskiej i ewentualne referendum w sprawie wystąpienia z Unii Europejskiej, jeśli rzetelna analiza wykaże, iż przynależność do UE jest dla nas już nieopłacalna,
6. kompletna reforma polskiego samorządu, np. ograniczenie okresu sprawowania władzy przez wójta, burmistrza, prezydenta do dwóch kadencji, całkowity zakaz zatrudniania w urzędach krewnych członków władz samorządowych, znacząca redukcja wynagrodzeń wójtów gmin, burmistrzów i prezydentów miast - uzależnienie ich od wielkości budżetu gminy,
7.  konstruowanie wszelkiech list wyborczych zarówno do rad gmin i powiatów jak i do Sejmu w taki sposób, by znalazły się na nich przede wszystkim osoby, które cieszą się w swym środowisku zaufaniem, wyrażonym w nieodległej przeszłości poprzez znaczące poparcie; kandydaci powinni podpisać wiążące prawnie zobowiązanie (przyrzeczenie obywatelskie), iż w razie nierealizowania przedstawionego wyborcom programu (w przypadku wejścia do rady gmin, powiatu czy do parlamentu), przekażą równowartość 4-letniej diety radnego czy też wynagrodzenia posła (tj. ok. pół miliona złotych) na rzecz organizacji pożytku publicznego.
Zainteresowanych tworzeniem nowego ruchu na szczeblu lokalnym (gminnym, powiatowym) i ogólnopolskim, prosimy o kontakt - tel. 601 255 849,  e-mail: dr.ciesielczyk@gmail.com
____________________________________________________________
Szczegółowy program działania - jak stworzyć nowy ruch bez dużych pieniędzy i dostępu do mediów - kliknij tutaj: http://www.marekciesielczyk.com/program/
_____________________________________________________________
14 grudnia 2013 roku w Warszawie powstało ogólnopolskie stowarzyszenie obywatelskie OBURZENI, które chce wziąć udział w każdego typu wyborach, by zdemontować panujący obecnie w Polsce niedemokratyczny system. Więcej informacji patrz tutaj: zakładka OBURZENI lub na stronie www.oburzeni.pl  - kliknij myszką na obrazek poniżej, by wejśc na tę stronę.
 
Polska scena polityczna - kliknij myszką na obrazek powyżej.
 
Kliknij myszką na obrazek powyżej.
 © Stop złodziejom w polityce
Liczba odwiedzin: 650378710